پیروزی شکوهمند 22 بهمن 57، حاصل عوامل بسیاری است که مهم ترین آن ها عبارتند از:

1- ایمان به خداوند متعال

2- رهبری روحانی متقی و فقیه آگاه; امام خمینی رحمه الله

3- اتحاد و همبستگی همه، اقشار ملت.

4- استقامت و پایداری در راه خدا، تحمل مشکلات و … بر هیچ کس پوشیده نیست که جمع شدن این عوامل در ملتی موجب نزول تاییدات غیبی الهی گردیده و پیروزی آن ها بر دشمنان حتمی می شود.

 22 بهمن و حیرت جهانیان :

در دوران معاصر ، روز 22 بهمن پيروزي انقلاب اسلامي در ايران ، *حادثه مهم و حيرت انگيزي براي جهانيان بود . اين حادثه بزرگ قرن ، از يك سو معادلات سياسي استكبار را در ادامه سياست سلطه و تقسيم استعماري جهان بر هم زد و از سوي ديگر ، يكي از استوارترين رژيمهاي وابسته را ريشه كن ساخت و در كشور ايران ، *با اهميتي كه از نظر استراتژيكي و اقتصادي براي قدرتهاي بزرگ جهان داشت ، تحولي سياسي ـ مردمي و عظيم به وجود آورد و يك بار ديگر اسلام به عنوان قدرت تعيين كننده در جهان مطرح شد و چشم انداز وحدت جهان اسلام و ايستادگي در برابر استعمار كهنه و نو ، ايجاد قطب سياسي جديد در جهان و فروريزي رژيمهاي وابسته و تحميلي را در سرزمينهاي پر نعمت اسلامي ، در برابر ديدگان مشتاق بيش از يك ميليارد مسلمان گشود و موجي از وحشت و اضطراب رادر دلهاي جهانخوران پديد آورد.

امام خمینی (ره):

خودخواهی همیشه اسباب این است که انسان را به فساد بکشد.تمام فسادهایی که در عالم پیدا می شوداز خودخواهی پیدا میشود.

(صحیفه نور22جلدی،ج19،ص157-156)

گرنیایی تا قیامت انتظارت میکشم

منت عشق از نگاه پرشرارت میکشم

ناز چندین ساله از چشم پرخمارت میکشم

تانفس باقیست اینجا انتظارت میکشم

************************************************

**********************************

اللهم عجل لولیک الفرج

از روزی که جنگ آغاز شد تا لحظه ای که خرمشهر سقوط کرد یک ماه بطور مداوم کربلا را می دیدم. «ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الکافرین».

بارپرودگارا، ای رب العالمین، ای غیاث المستغیثین و ای حبیب قلبو الصالحین. تو را شکر می گیوم که شربت شهادت این گونه راه رسیدن انسان به خودت را به من بنده ی فقیر و حقیر و گناهکار خود ارزانی داشتی. من برای کسی وصیتی ندارم ولی یک مشت درد و رنج دارم که بر این صفحه ی کاغذ می خواهم همچون تیری بر قلب سیاه دلانی که این آزادی را حس نکرده اند و بر سر اموال این دنیا ملتی را، امتی را و جهانی را به نیستی و نابودی می کشانند، فرو آورم. خداوندا! تو خود شاهدی که من تعهد این آزادی را با گذراندن تمام وقت و هستی خویش ارج نهادم. با تمام دردها و رنج هایی که بعد از انقلاب بر جانم وارد شد صبر و شکیبایی کردم ولی این را می دانم که این سران تازه به دوران رسیده، نعمت آزادی را درک نکرده اند چون دربند نبوده اند یا در گوشه های تریاهای پاریس، لندن و هامبورگ بوده اند و یا در …

و تو ای امامم! ای که به اندازه ی تمام قرنها سختی ها و رنج ها کشیدی از دست این نابخردان خرد همه چیزدان! لحظه لحظه ای این زندگی بر تو همچن نوح، موسی و عیسی و محمد (ص) گذشت. ولی تو ای امام و ای عصاره ی تاریخ بدان که با حرکتت، حرکت اسلام را در تاریخ جدید شروع کردی و آزادی مستضعفان جهان را تضمین کردی. ولی ای امام کیست که این همه رنجها و دردهای تو را درک کند؟! کیست که دریابد لحظه ای کوتاهی از این حرکت به هر عنوان، خیانتی به تاریخ انسانیت و کلیه انسان های حاغضر و آینده تاریخ می باشد؟

ای امام! درد تو را، رنج تو را می دانم چه کسانی با جان می خرند، جوان با ایمان، که هستی و زندگی تازه ی خویش را در راه هدف رسیدن حکومت عدل اسلامی فدا می کند. بله ای امام! درد تو را جوانان درک می کنند، اینان که از مال دنیا فقط و فقط رهبری تو را دارند و جان خویش را برای هدفت که اسلام است فدا می کنند.

ای امام تا لحظه ای که خون در رگ های ما جوانان پاک اسلام وجود دارد لحظه ای نمی گذاریم که خط پیامبر گونه تو که به خط انبیاء و اولیاء وصل است به انحراف کشیده شود. ای امام! من به عنوان کسی که شاید کربلای حسینی را در کربلای خرمشهر دیده ام سخنی با تو دارم که از اعماق جانم و از پرپر شدن جوانان خرمشهری برمی خیزد و آن، این است؛ ای امام! از روزی که جنگ آغاز شد تا لحظه ای که خرمشهر سقوط کرد من یک ماه بطور مداوم کربلا را می دیدم هر روز که حمله ی دشمن بر برادران سخت می شد و فریاد آنها بی سیم را از کار می انداخت و هیچ راه نجاتی نبود به اتاق می رفتم، گریه را آغاز می کردم و فریاد می زدم ای رب العالمین بر ما مپسند ذلت و خواری را.

بیانات حضرت آقا در روز جمعه 14 بهمن، کاملا رسا، مشخص و بدور از هرگونه ابهام یا گفتگوی دیپلماتیک بود. کلیت خطبه ها را می توان به دو بخش مسائل داخلی و خارجی تقسیم کرد که در مسائل داخلی ایشان توجه مردم را به وضعیت کنونی پس از گذشت 33سال از انقلاب اسلامی معطوف کردند.

در مسائل داخلی قوت ها و ضعف هایی وجود دارد که با توجه به سخنرانی ایشان در جمع مسئولین در ماه رمضان 1432(بیانات، 16مرداد 1390)، به تبیین بیشتر همان بحث پرداختند. نقاط مثبت همان غلبه برچالش ها، مقاوت در برابر تحریم ها، گسترش خدمات عمومی به ملت، پیشرفت های علمی و ظهور خودباوری ملی، تاثیر در اوضاع سیاسی منطقه و جهان، ایجاد زیرساختهای پیشرفت و انتقال ارزشهای انقلاب اسلامی به نسل های بعد است اما آنچه که از نقاط منفی و ضعف ها در جامعه و نظام اشاره داشتند، سه نکته بود:

1.    گرایش به دنیاطلبی و اشرافی گرایی در طبقه مسئولین و بالتبع در مردم[الناس علی دین ملوکهم]؛ نتیجه این گرایش به دنیا باعث بروز جرائمی همچون احتکار، دزدی، رشوه و ربا خواهد شد و همچنین رذائل اخلاقی همچون حرص، طمع و بخل را در بین مردم گسترش می دهد، بطوریکه گفته می شود جنس یا کالایی نایاب خواهد شد و مردم از حرص و طمع به زیاد خریدن آن جنس روی می آورند و بطور کاملا عادی آن جنس نایاب می شود.

2.    عدم رشد فضایل اخلاقی و کمالات معنوی همپای پیشرفت های علمی؛ هرچند توجه به مباحث معنوی با وجود برگزاری کلاس ها، جلسات و هیئات مذهبی از دوره قبل از انقلاب اسلامی بسیار بیشتر شده اما آقای ما این توجه ها را کافی ندانسته و از فراگیر نشدن فضایل اخلاقی در فرهنگ عمومی جامعه شِکوه می کنند. وجود بسیاری از مفاسد و جرائم اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی ریشه در اخلاق مردم و مسئولین دارد. البته شاید یک دلیل آن وجود رشد اقتصادی و رفاه طلبی در مردم و مشغله های گوناگون دنیایی ایشان باشد. به هر حال همه ما از باب امربه معروف و نهی ازمنکر باید در برپایی جلسات و گفتگوهای دینی و اخلاقی سهیم بوده و دیگران را نیز تشویق کنیم.

3.    عدم توفیق در برپایی عدالت اجتماعی؛ هرچند متاسفانه از این شعار و هدف اصولی در دوره هایی از انقلاب غفلت شد اما هم اکنون مردم و رسانه ها بعنوان بلندگوهای مردم باید از مسئولین فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مطالبه های عدالت خواهانه خود را پی گیری کنند. هیچ ادعایی در اجرای کامل عدالت وجود ندارد اما وجود امید به برپایی عدالت و امید به گرفتن حق و نابودی باطل برای بقا و پیشرفت نظام اسلامی بسیار مهم است.

آقایمان در پاسخ به حل مسائل و نقاط ضعف، حس مسئولیت پذیری را متوجه همه مردم و بخصوص مسئولین دانستند و از خود مایه گذاشتند تا شاید قلب دیگران هم متواضع شود: «{اشکال ها را} به گردن هم نيندازيم. اشكالى به وجود مى‌آيد، متوجه رهبرى است؛ رهبرى متواضعانه قبول كند كه اين اشكال متوجه اوست و سعى كند آن را برطرف كند.»

همچنین از دیگر نکاتی که در حل ضعف ها داشتند : دشمن به راحتی دروغ می گوید و نباید فریب لبخندش را خورد، دوری از تنبلی و کسالت، عدم سرگرم شدن به مسائل فرعی و غفلت از مسائل اصولی و حفظ اتحاد و همدلی بود.

اما در قسمتی که آقا در مورد انتخابات و اهمیت آن بحث می کردند، لحظه ای با ناراحتی فرمودند عده ای بدنبال بوق های تبلیغاتی دشمنان، بحران را در فضای داخلی کشور فریاد می زنند. « مسائل كوچك را نبايد بزرگ كرد. نبايد القاء بحران كرد. سعى ميكنند با هزار وسيله اثبات كنند كه در ايران بحران هست. چه بحرانى؟ كدام بحران؟ كشورِ آرام، ملتِ قوى، بانشاط؛ اين همه كار از سوى دستگاه‌هاى گوناگون، از سوى آحاد مردم در اين كشور دارد انجام ميگيرد. به توفيق پروردگار، امنيت كامل برقرار است. دستگاه‌ها با همديگر همكارى داشته باشند. اگر همكارى بكنند، كارها خيلى بهتر هم خواهد شد.» و بعد فرمودند البته ایشان غافل اند.  

در بخش دوم از خطبه های اول، حضرت آقا به بحث تحریم های اقتصادی غرب با وجود ضعف ها و بحران های داخلی آمریکا و اروپا، و بیداری اسلامی منطقه اشاره داشتند که دو صحبت ایشان در مورد بحرین مورد امید و تایید بسیار محکم ملت قرار گرفت.

«البته در بين اين ملتها، ملت بحرين از همه مظلوم‌ترند؛ چون متأسفانه مورد سكوت و بايكوت همه‌ى رسانه‌هاى دنيا قرار دارند. در هيچ منطق انسانى و جهانى، درخواست آنها مردود نيست، بلكه درخواست بحقى است، ليكن مظلوم واقع شده‌اند؛ بكلى اينها را از دائره‌ى تبليغ و ترويج خارج كرده‌اند، بلكه عليه آنها مرتباً تبليغ ميكنند. البته اثر هم ندارد. آن ملت هم به توفيق الهى پيروز خواهد شد.»

«حكام بحرين ادعا كردند كه ايران در قضاياى بحرين دخالت ميكند. اين دروغ است. نه، ما دخالت نميكنيم. ما آنجائى كه دخالت كنيم، صريح ميگوئيم. ما در قضاياى ضديت با اسرائيل دخالت كرديم؛ نتيجه‌اش هم پيروزى جنگ سى و سه روزه و پيروزى جنگ بيست و دو روزه بود. بعد از اين هم هر جا هر ملتى، هر گروهى با رژيم صهيونيستى مبارزه كند، مقابله كند، ما پشت سرش هستيم و كمكش ميكنيم و هيچ ابائى هم از گفتن اين حرف نداريم. اين حقيقت و واقعيت است. اما اينكه حالا حاكم جزيره‌ى بحرين بيايد بگويد ايران در قضاياى بحرين دخالت ميكند، نه، اين حرف درستى نيست؛ حرف خلاف واقعى است. ما اگر در بحرين دخالت ميكرديم، اوضاع در بحرين جور ديگرى ميشد!»

وقتی این قسمت از بیانات ولیّ را در کنار صحبت های ایشان در دانشگاه افسری امام علی علیه السلام که فرمودند تهدید ها را هم پاسخ خواهیم داد، می گذارید متوجه می شوید این یک پاراگراف، پاسخ تمام تهدیدها و رجزخوانی های سیاسی و رسانه ای چند ماهه آمریکا و اسرائیل است. گفتند دو هفته ای ارتش ایران را نابود می کنیم، گفتند 12ساعت قبل به آمریکا خبر حمله یمان را می دهیم، گفتند تمام جبهه های ایران را با هم می زنیم و گفتند …. 

و آقایمان یک کلام فرمود: ما پشت هر ملت و گروهی که با رژیم صهیونیستی مقابله کند هستیم… و تمام