قال اميرالمؤ منين عليه السلام :

 اخذروا ضياع الاعمار لا يبقى لكم ففائتها لا يعود.
دورى كنيد از ضايع كردن عمر در آن چيزى كه سزاوار نيست ، زيرا مدت از دست رفته و فوت شده عمر بر نمى گردد.

بكن دورى مكن ضايع تو اعمار ****به چيزى كه تو را نبود سزاوار
چو عمرت رفت ديگر نايد او باز ****نخواهى ديد از انجامت

مادر،اي لطيف ترين گل بوستان هستي، اي باغبان هستي من، گاهِ روييدنم باران مهرباني بودي که به آرامي سيرابم کند. گاهِ پروريدنم آغوشي گرم که بالنده ام سازد. گاهِ بيماري ام، طبيبي بودي که دردم را مي شناسد و درمانم مي کند. گاهِ اندرزم، حکيمي آگاه که به نرمي زنهارم دهد. گاهِ تعليمم، معلمي خستگي ناپذير و سخت کوش که حرف به حرف دانايي را در گوشم زمزمه مي کند.

گاهِ ترديدم، رهنمايي راه آشنا که راه از بيراهه نشانم دهد. مادر تو شگفتي خلقتي، تو لبريز از عظمتي؛ تو را سپاس مي گويم و مي ستايمت.

حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:
«من اصعد الی الله خالص عبادته اهبط الله عزوجل الیه افضل مصلحته؛

کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.»  

(بحار الانوار، ج 70، ص 249 )

شخصيت فاطمه زهرا(س), در ابعاد گونه گون قابل بررسى است.
در هر مرحله از مراحل زندگى وى, لايه ها و درسهاى بزرگى نهفته است و با كالبدشكافى و موشكافيهاى عميق, مى توان درسهاى بزرگى آموخت و بايد هم آموخت.
يكى از ابعاد زندگى فاطمه زهرا(س), كه خيلى درخشان و دلنواز است, ((بعد تربيتى)) زندگى حضرت است.
سيره علمى و عملى فاطمه زهرا(س) در امور تربيتى, چيزى نيست كه بتوان ظرافتها و لطافتهاى آن را به قلم آورد و يا اينكه در يك مقال و مقاله بتوان ترسيم كرد.
سيره علمى, تا به مرحله عمل نرسد و عملى نگردد, فايده چندانى ببار نمىآورد. از سيره عملى فاطمه(س), در امر تربيت, سخن بگوئيم, وى را ((بانو و كوثر بيكران)) و     ((مادر محبت)) معرفى كنيم; ولى خودمان در ميدان عمل, بى عارى و بى پروايى بكنيم, آيا چنين كارى شايسته است؟

ادامه »

 
قال رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم :

 اخلص قلبك يكفيك القليل من العمل .
قلب خود را از نيتهاى غير خدائى خالص بگردان ، عمل اندك هم براى تو كافى خواهد بود.

زيادى عمل گر شد تو را نغز ****بود مانند جوزى خالى از مغز
خلوص نيت ار مقياس باشد ****قليلش بهتر از الماس باشد